Büyükbaş Hayvan Tarihi
Evcil büyükbaş binlerce yıl önce yaşamakta olan yabani sığırların evcilleştirmesinden elde edilmiştir. Evcil sığırın atalarından taurus primigenius, uzun ve kuvvetli boynuzları olan ve 180-200 cm yükseklikte iri bir hayvandır. Dar, uzun bir alın ve yüz yapısına sahiptir.Taurus longifrons ise küçük yapılı, kısa boynuzlu, başın yüz kısmı kısa fakat alnı geniş ve uzun olan bir hayvandır.
Arkeolojik çalışmalar taurus primigenius’un Paleolitik Devir’de Avrupa’da yabani olarak yaşadığını göstermiştir. Ancak evcilleştirmesi Neolitik Devre rastlamaktadır. Her iki yabani sığır da bugün ortadan kalkmış durumdadır. Bunlardan elde edilen evcil sığırlar gerek yetiştirilme tarzlarının, gerekse insanın uyguladığı seleksiyonun etkisiyle farklı yönlerde gelişerek değişik sığır ırklarını oluşturmuştur. Bu nedenle günümüzde mevcut sığır ırklarından herhangi birini, belirtilen iki kökten birine indirgemek oldukça zordur. Farklı sığır ırklarının elde edilmesinde büyük bir olasılıkla her iki yabani kökün değişik oranlarda etkisi olmuştur. Öte yandan çeşitli bölgelerde zebuyla yapılan melezlemelerden elde edilen sığır ırkları da göz önüne alınırsa, günümüzdeki ırkların bazılarında taurus primigenius ve taurus longifrons’un yanısıra Bos nomadicus’un da rol aldığını söylemek gerekmektedir.
Her ineğin bakımının doğru şekilde yapılması, bütün grubun performansını geliştirir. Odak noktası inekler olan ideal ahır tasarımıyla, hayvan dostu bir ortam yaratırsınız. İneklerin sağlığına ve refahına olanak tanıyan bir ortam. Sağlık sorunlarını önleyen ve çalışılması keyifli olan hijyenik bir ortam. Büyükbaşın evcilleştirilmesi ile ilgili en eski arkeolojik bulgular Anadolu’da Çatalhöyük kazıları ile ortaya çıkarılmıştır. Burada M.Ö. 5820 yıllarından kalma duvar resimleri, şekiller ve diğer bulgular sığırın bu sıralarda evcilleştirmesi ve diğer ülkelere buradan yayıldığını göstermektedir.
Bununla birlikte Anadolu’dakinden bağımsız olarak Avrupa’da da yaklaşık aynı çağlarda sığırın evcilleştirmesine dair kanıtlar vardır.